De jonge jongen

13 november 2019 - Mória, Griekenland

Een jonge jongen wordt binnengebracht door vier van zijn vrienden. Een zogenaamde unaccompanied minor (jongere onder de 18 jaar die reist zonder volwassen familielid). Hij heeft zichzelf ernstig gesneden in de onderarm. Een suïcidepoging of automutilatie, wie zal het zeggen. Zijn vrienden vertellen dat ze leven in de Jungle. Dit is, evenals de Olivegrove, een onofficieel kamp dat gegroeid is naast Moria. Onofficieel betekent: geen voorziening, geen bewaking... niks. Leven in deze gebieden is gevaarlijk. Als vrijwilligers van St. Bootvluchteling mogen wij er om die reden niet heen.

Zijn vrienden vertellen ook dat ze zich al lang zorgen over hem maken. Hij was weg en ze hebben uren gezocht voor ze hem in deze toestand vonden. 

De jongen is fors gewond, maar daarnaast heeft hij een hele heftige paniekaanval. Hij ligt te schokken op de behandelbank, het schuim rond de mond. Mijn collega's, een arts en een verpleegkundige, proberen zijn wonden zo goed mogelijk te verzorgen en te hechten, terwijl ik verwoede (en tamelijk vruchteloze) pogingen doe hem te kalmeren. Uiteindelijk moet hiervoor toch medicatie worden gebruikt. 

Tent in de Olivegrove

Wanneer de wonden zijn verzorgd en de kalmerende medicatie werkt moeten we het vijftal terug sturen naar hun tentje in de Jungle. Ik dring er ten zeerste op aan dat ze twee dagen later terug komen. De wonden moeten worden bekeken en ik wil met de jongen praten.

Zijn vrienden bedanken ons uitbundig. Ik bedank hen, voor hun zorg voor deze kwetsbare jongen, die ze behandelen als hun broer, terwijl ze elkaar pas een paar weken kennen.

Foto’s

9 Reacties

  1. Hetty:
    13 november 2019
    Ha Yonda, fijn deze blogs. Ik leef zó met je mee. Je verhalen zijn als voorheen hartverscheurend 💔. Blijf ze herhalen, "alle dagen, alle jaren". Ik doe mijn pakkie-an hier. Liefs uut Strend 😘
  2. Yonda Poslavsky:
    15 november 2019
    En ik doe je groeten in Home for all wanneer ik daar volgende week heen ga😃
  3. Janneke:
    13 november 2019
    Wat weet je het goed te beschrijven. Wat een heftige en bijna uitzichtloze situatie bevinden de meeste mensen zich in! Dankbaar dat jij en vele andere vrijwilligers voor deze medemensen zorgen!
  4. Yonda Poslavsky:
    15 november 2019
    Lief, dankjewel!
  5. Jacqueline van der Korput:
    13 november 2019
    Ha Yonda. Wat een heftig verhaal en wat bijzonder, de zorgzaamheid van die jongens. Hopelijk komt het goed met hen alle vijf...... Fiijn om zo met je mee te mogen lezen en leven.....
  6. Yonda Poslavsky:
    15 november 2019
    Het is goed om hier te kunnen zijn. Het is inderdaad hartverwarmend hoe soms totale vreemden voor elkaar zorgen.
  7. Janneke het Lam:
    14 november 2019
    Ha yonda, ik heb je altijd gevolgd op Facebook en nu je blogs. Het grijpt me aan hoeveel slechter de situatie geworden is in Moria! Mooi dat je meer je skills als psycholoog kan inzetten (dan die eerste keer).
    Sterkte!! Groetjes Janneke
  8. Yonda Poslavsky:
    15 november 2019
    Ja, hoewel het werk in het PSS team ook super is, vind ik het fijn nu aan het medische team te zijn toegevoegd. Ik zag toevallig gisteren nog een foto van onze flamingo-immmitaties😃
  9. Janneke het Lam:
    17 november 2019
    Haha leuk!
    Groetjes!