Vertrek

Vanmorgen, zaterdag 9 november, vroeg uit de veren en ik ben nu op vliegveld Praag. Na een overstap hier en in Athene ben ik eind van de middag weer op Lesbos. Ik verheug me op het plaatje als ik het vliegveld aan kom: aan de overkant van de straat een klein kerkje en de zee. Ik heb mijn hart verpand aan het prachtige eiland.

Als altijd doet het me wat hoe makkelijk ik kan reizen. Geen zorgen over papieren, paspoort en stempels. Gewoon gaan en staan waar ik wil omdat ik geboren ben in Nederland, waar geen oorlog is, waar je mag zeggen en geloven wat je wilt. Mijn geboorterecht is vrijheid. Zou dat niet het geboorterecht van iedereen moeten zijn?

Tegen het werk zie ik best wel op. Het is nog nooit zo vol geweest in Moria als nu. Vorige zomer 9200 mensen, en toen stond het kamp op ontploffen. Hoe zal het nu zijn met zo'n 15000 en de winter op komst?

Het verhaal gaat dat voor de winter komt duizenden mensen opgevangen gaan worden in leegstaande hotels. Of dat op het eiland of het vasteland is, is niet helemaal duidelijk. Ik ben benieuwd... Dit soort verhalen gaat vaker. Zo was er ooit het verhaal van de oorlogsfregatten die mensen konden bergen... Nooit een fregat gezien. Vanmiddag hoor ik vast meer van mijn collega's...